خامنه ای دیگر نمی تواند، طناب را باید محکم تر کشید

خامنه ای دیگر نمی تواند، طناب را باید محکم تر کشید

منصور امان
خامنه ای زیر ضربه های سنگین جنبش توده ای، از یک گوشه رینگ به گوشه دیگر فرار می کند. او یک هفته پس از آنکه مجبور شد از موضع سرسختانه خود پیرامون "صحت انتخابات" یک گام عقب بنشیند و با دادن ماموریت به شورای نگهبان برای "رسیدگی به شکایات"، ادعای قبلی خود را پس بگیرد، اینک با پاس دادن ماموریت مزبور از شورای بی اعتبار نگهبان به یک "هیات ویژه"، در برابر چشم میلیونها معترض خشمگین، تنگنا و سردرگمی کلافه کننده خود و کارگزارانش را به نمایش گذاشته است. با نگاه به تاثیر اجتماعی عقب نشینی شتابان "رهبر" از زمینهایی که پیش تر بر آنها فتح و موفقیت را نقاره می زد، دلایل تاکتیکی ترفندهای او اهمیت ناچیزی می یابد. به بیان دیگر، زیاد مُهم نیست که "هیات ویژه" برای شیره مالیدن بر سر چه کسی یا تغییر مسیر کُدام موضوع اندیشیده شُده است، مُهم تر این است که آقای خامنه ای و شُرکا به مُعترضان پیام می دهند به سختی مُتزلزل شُده اند و زیر فشار اعتراضهای شبانه روزی، توانایی حفظ مواضع خود را از دست داده اند.فاکتور دیگری که اعلام تشکیل "هیات ویژه" را برجسته می سازد، شتاب خیره کُننده تحوُلات است که عُمر و اعتبار رشته های "نظام" را هر چه کوتاه تر قیچی می کُند. آیت الله خامنه ای تنها دو هفته پس از اعلام موفقیت در "مُهندسی انتخابات" و تبریک به گُماشته خود، ناچار شُد به گونه خفت باری مدال پیروزی را از سینه خود بکند. تاریخ مصرف استفاده از ابزار شورای نگهبان از این هم کم تر بود و عقب نشینی از آن فقط به هشت روز زمان نیاز داشت.اینک با شرط گُذاری آقایان کروبی و رضایی و اعلام مُخالفت آقای موسوی با همبازی شُدن، چنین می نماید که ترفند "هیات ویژه" در همان نخُستین ساعات حیات، پیشانی مُبتکران اش را به داغ یک ناکارآمدی دیگر آراسته باشد.آقای خامنه ای و باند نظامی – امنیتی او با ریسمانی که جُنبش اجتماعی به گردن آنها انداخته به هر سو کشیده می شوند. مسیر روشن است، طناب را باید بیشتر و مُحکم تر کشید.