حضرت مولانا سيد عبدالواحد سيدزاده گشتي (حضرت صاحب )

حضرت مولانا سيد عبدالواحد سيدزاده گشتي (حضرت صاحب )

تقريبا بين سالهاي 1286 تا 1290 هجري شمسي در يكي از خانواده هاي روحاني روستاي گشت طفلي بدنيا آمد كه بعد ها سبب تحولي عظيم در بلوچستان گرديد و او او كسي نبود جز حضرت مولانا سيد عبدالواحد سيدزاده معروف به حضرت صاحب فرزند مولانا سيد غلامرسول . وي دوران طفوليت را پيش والد بزرگوارش به فراگيري تعاليم اوليه پرداخت و براي ادامه تحصيل به ايرانشهر و اطرافش سفر ها كرد ولي چون تشنگي علم ايشان در اين ديار به سيرابي تبديل نشد به شبه قاره هند سفر نمود . او پس از تحصيل و كسب بهره علمي از محضر اساتيد بزرگي چون مولانا خير محمد شاگرد برجسته قطب الارشاد علامه رشيد احمد گنگوزهي و امام الموحدين مولانا حسين علي و پوشيدن خلعت خلافت براي ارشاد و راهنمايي مردم ديار خويش رهسپار وطن گرديد و بعد سالها ارشاد مردم موطن خويش دوباره نزد مولانا حسين علي برگشت و پس از طي نمودن مراحل سلوك به اشاره ايشان مدتي را در شهر ملتان به موعظه و ارشاد مردم پرداخت .وي پس از پايان ماموريت خويش در ملتان به سال 1314 هجري شمسي به وطن بازگشت و پس از ورود در سال 1358 هجري قمري مكتب عين العلوم گشت را تاسيس و در آنجا به مدت دو سال به تدريس مشغول گشت . اما با كينه بدخواهان همچون بسياري از بزرگان دين مورد آزمايش الهي قرار گرفت و چند ماهي در زندان مخوف پهلوي بسر برد برادر بزرگ ايشان سيد محمد كريم ( پدر مولانا محمد يوسف حسين پور مدير فعلي حوزه علميه عين العلوم گشت ) براي رها ساختن وي از جنگال ظالمان دوران تلاش هاي بسياري كرد ولي پيك اجل به ايشان مهلت نداد و حين بازگشت مولانا از زندان به سال 1360 هجري قمري بدرود حيات گفت . مولاناچند ماه پس از آزادي از زندان بدليل نامساعد بدون جو گشت به يكي ديگر از بخش هاي سراوان بنام جالق هجرت نمود و حدود دو سال در آنجا ماند . ديري نگذشت كه اهالي گشت از كردار خويش پشيمان گشته و با اصرار آنها ايشان مجددا به گشت بازگشت . وي پس از فوت برادر و مادر و مرشدش (مولانا حسين علي ) به سال 1366 ه-ق براي تكميل مقامات عرفان به هرات عزيمت فرمود و با دست باسعادت پير كامل سلسله نقشبندي حضرت مولانا غوث محمد مجددا بيعت و از ايشان و برادرش خلعت خلافت گرفت . وي مدتي جهت آسايش قلبي و روحي در منطقه حق آباد پسكوه به ارشاد مردم پرداخت و همچنين مدرسه دارالفيوض را در آنجا تاسيس كرد كه همكنون مدير اين مدرسه فرزند ارشد ايشان مولانا سيد محمد انور مي باشد . حضرت صاحب در نيمه آخر عمر تحت آزمايش الهي قرار گرفت و حدود سي سال و اندي به مرض رعشه مبتلا شد پس از ان به بيماري هاي مزمن ديگري نيز مبتلا گشت از جمله مالارياي مغزي . سرانجام پس از سالها ارشاد و تاسيس مدارس علميه مختلف و همچنين تاليف كتب مختلف از جمله : احسن المقصود في توحيد المعبود يا كليد بهشت و همچنين تحفه حجاج و مخزن التعويذات علميه در روز دوشنبه سوم مهر ماه سال 1375 شمسي چشم از جهان فروبست ودر قبرستان پشت حوزه علميه گشت به خاك سپرده شد .

بقلم مولوي عبدالكريم حسين پور مدرس حوزه علميه گشت

http://tasawof.blogsky.com/