معیار و محک جنایت!‏

معیار و محک جنایت!‏

نمی دانم چرا عده ای بیش از اندازه اصرار دارند که "جنایت" را اندازه گیری کنند و برای آن معیارهای کمی و کیفی بیابند، در حالی که "شکنجه" یا "جنایت" در هر حد و اندازه ای که باشند، "شکنجه" و "جنایت" هستند و هر دو لکه ی ننگی بر دامان بشریت و جنایتکاران نیز در هر جایگاهی مستوجب سرزنش و مجازات.
چند روز پیش وقتی مقاله ی "سرباز وطن یا جنایتکار جنگی؟" را نوشتم و در آن رهبر را به عنوان عامل اصلی کودتای انتخاباتی و آمر شستشوی مغزی جوانان بی گناه خواندم و نظامیان خشن را عامل جنایات اخیرمعرفی کردم، دوستانی در داخل و خارج بر من خرده گرفتند که مگر این حد و اندازه جنایت و کشتار در ایران با جنایات گسترده ی دیگر کشورها قابل مقایسه است، که چنین قضاوتی سخت علیه آمران و عاملان آن داری؟
پاسخ شهروندان ایرانی، به ویژه آنان که مطالعاتی اسلامی دارند راحت تر است، چون آنان به استناد آیاتی از قران آسان تر می پذیرند که جنایاتی سازمان داده شده در جریان است که "نفس" آن را اسلام نمی پذیرد، از جمله این آیه را: " کشتن یک انسان مانند کشتن کل بشریت است". اما کار سخت و دشوار، راضی کردن خارجی ها به ویژه دست اندرکاران نهادهای بین المللی تخصصی و روزنامه نگاران است، زیرا آنان ظاهرا منتظرند تا ابعاد جنایت چنان گسترش یابد تا با محک و معیار خود آن را "جنایت علیه بشریت" یا "شکنجه جسمی و روحی" بنامند.
این دوستان به حق می گفتند که تو این روزها بیش از اندازه در برابر آنچه که در کوچه و خیابان و کوی و برزن شهرهای مختلف ایران، به ویژه تهران می گذرد "حساس" و "احساساتی" شده ای. آن ها تاکید می کردند که بی خود ضرب و جرح جوانان "معترض" و در پی "احیای رای خویش" توسط نظامیان و بسیجی های مسلح را با جنایات ها و جنایتکاران ویتنام، کامبوج، رواندا، یوگسلاوی و... مقایسه می کنی. به باور آنان، مردم اروپا که نسل کشی یوگسلاوی سابق را دیده اند یا خود و پدرانشان شاهد جنایات هیتلر و استالین بوده اند، با دیدن عکس ها و تصاویری که از ایران می رسد درک درستی از "جنایت" و "جنایتکار" نخواهند داشت؛ هر چند که قتل مظلومانه ی "ندا آقا سلطان" رامطلقاٌ بر نمی تابند.
پاسخ من هم به این همکاران اروپایی این بود که مگر ایرانیان جسد بی جان چند صد طرفداراعتراض های مسالمت جویانه چون "ندا" ی مظلوم را باید زیر خاک بسپارند تا دنیا باور کند که این جا جنایتی در جریان است؟ مگر در آن جا هم چون این جا وقتی که جسد شهید را تحویل دادند غرامت چهل میلیون ریالی دریافت می کنند و وقتی به آن ها گفته می شود "شما که در رادیو و تلویزیون خود می گویید این ها را ما نکشته ایم و عوامل خارجی کشته اند، پس چرا باید پول گلوله ی آن ها را به شما بدهیم؟"، خیره ومات به چشمانت می نگرند و زیادش می گویند: "خفه شو، این غلط ها به تو نیامده است". تازه مگر در آن جا جلوی عزاداری خانواده های شهدا را می گیرند و در اتوبوس های حامل عزاداران تا بهشت زهرا چند مامور می نشانند و بر سر قبر شهید دائم فریاد می زنند: "ساکت باشید و مراسم تان را زودتر تمام کنید". ادامه مطلب